Wstecz Współpraca i zmęczenie. Polskie organizacje społeczne a kryzysy humanitarne | raport

Pierwszą próbą opisania kondycji NGO wobec kryzysów humanitarnych był siostrzany tekst “Polska Szkoła Pomagania” – stopklatka dla roku 2022 r. Niniejszy raport jest dalszym ciągiem samoobserwacji sektora społecznego – tym razem zbadanego w roku 2023 –  w obliczu wycofania się z finansowania wielu międzynarodowych partnerów.  To trudny moment zmiany. Według autorek:

Jesteśmy na rozdrożu. Przed nami cały wachlarz możliwości, a wiele dróg prowadzi do tego samego celu. To dobry moment, by zatrzymać się i zastanowić, którą z nich wybrać. Warto spojrzeć na tę, która prowadzi spokojnym tempem.

Dzięki lekturze dowiecie się:

• Jak zmieniły się potrzeby i charakter organizacji wspierających uchodźców i skąd wzięła się potrzeba przejścia na pracę lepiej zorganizowaną?
• Z jakimi wyzwaniami muszą dziś mierzyć się organizacje, jakie są przyczyny „zmęczenia pomaganiem” i co pomaga ulżyć przeciążonemu sektorowi pozarządowemu?
• Jak wypracowywano zasady współpracy z państwem, biznesem i międzynarodowymi NGO – co zaowocowało, co poszło nie tak?
• Znajdziecie również szczegółowy wizerunek „idealnego grantodawcy” oraz szereg jasnych rekomendacji dla partnerów sektora społecznego.

Tekst jest zaproszeniem do rozmowy na temat współpracy międzysektorowej. Jest to sprawa, którą tu i teraz trzeba się zająć.

Są problemy społeczne, których nie da się rozwiązać samodzielnie. To znaczy, że żadna organizacja pozarządowa nie jest w stanie odpowiedzieć na ten problem i że w tej skali problemy wymagają współpracy. 

Zapraszamy do zapoznania się z raportem oraz artykułem tego badania w serwisie  ngo.pl.