Cohousing – jedna recepta na wiele problemów

Pod wymyślnym określeniem "cohousing" kryje się po prostu wspólne zamieszkiwanie jednego mieszkania/domu przez osoby, które nie są rodziną. Ta prosta idea może nie brzmi zbyt efektownie ani innowacyjnie, ale ma wiele zalet i może okazać się rewolucyjna dla współczesnych zatomizowanych społeczeństw.
Obrazek przedstawia dom wolnostojący "bliźniak" z cegły.

Oszczędność, zapobieganie ubóstwu energetycznemu, walka z samotnością i wykluczeniem, przeciwdziałanie bezdomności – w tym wszystkim wszystkim może pomóc cohousing. Przykładów takiego współzamieszkiwania w Polsce nie trzeba długo szukać…

Rybnik - seniorki przeciw ubóstwu energetycznemu

Rybnik, górnicze miasto, w którym wciąż funkcjonują kopalnie węgla, zaczął borykać się z problemem ubóstwa energetycznego.  Do lat ’70 ubiegłego wieku wiele budynków nie była podłączana do niewielkiej sieci ciepłowniczej, a mieszkańcy swoje domy ogrzewali zazwyczaj łatwo dostępnym i tanim wówczas węglem na własną rękę.

Dziś te nieocieplone budynki stały się drogie w utrzymaniu, a węgiel jako paliwo – drogi. Wzrost kosztów ogrzewania i konieczność to problem szczególnie dotkliwy dla samotnych seniorek.

Latem 2021 roku Samorząd Rybnika odpowiedział na niego projektem pilotażowego cohousingu właśnie dla tej grupy.

W Stara bryła kamienicy przy ulicy Chrobrego 13 została obudowana kontenerami mieszkalnymi i ocieplona. Mieszkanie na parterze, do którego wprowadziły się seniorki zostało pozbawione zostało wszelkich barier przestrzennych, a lokatorki mają dostęp do ogródka.

"Lokator" w Ostrowcu Świętokrzyskim

Osoby starsze lub osoby z niepełnosprawnościami, które mieszkają samotnie, często dotyka problem izolacji i wykluczenia społecznego, a z wiekiem coraz trudniej jest im samodzielnie funkcjonować.

Jednocześnie wiele młodych osób, które potrzebują mieszkania, nie stać na najem po cenie rynkowej.

Pracowniczki Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ostrowcu Świętokrzyskim – Joanna Basińska, Anna Kwapisz i Bożena Kotowska – postanowiły połączyć ze sobą te dwie grupy. Jednym z największych wyzwań tego przedsięwzięcia było połączenie w pary przyszłych lokatorów tak, by pasowali do siebie charakterem i chcieli mieszkać ze sobą także po zakończeniu pilotażu.

Więcej o inicjatywie „Lokator” rozwijanej w ramach Inkubatora Pomysłów przeczytasz w naszej bazie innowacji społecznych.

Studenci z seniorami, czyli "Mniej samotności"

W poznańskim Inkubatorze Wielkich Jutra testowano podobny model wspólnego zamieszkiwania. Tym razem zdecydowała się na nie kilkunastoosobowa grupa studentów i seniorów. Jak pisze Twórczyni innowacji, Magdalena Szpejcher:

Zgodnie z założeniem projektu, wspólne zamieszkanie seniora ze studentem spowoduje, iż samotność seniora zostanie złagodzona i w jakimś stopniu rozwiązana. Osoba starsza będzie mogła nabyć umiejętności nawiązywania bliskich relacji emocjonalnych z innymi oraz zredukować sztywność i upór na rzecz elastyczności w kontaktach społecznych. Korzyścią dla studenta będzie możliwość rozwiązania problemu mieszkaniowego, możliwość rozwijania empatycznego podejścia do drugiego człowieka oraz kształtowanie postaw prospołecznych.

Na różnych etapach testowania tego rozwiązania przeprowadzone zostały ankiety mierzące samopoczucie osób starszych biorących udział w projekcie. Pokazały olbrzymią poprawę nastrojów i spadek poczucia osamotnienia.

Skip to content