Wstecz W harmonii i bez niej. Rozwój innowacji społecznych jako wyzwanie
Wydawca: Nesta, Fundacja Stocznia (wyd. polskie)
Rok publikacji: 2023
Autorzy: Geoff Mulgan oraz Rushanara Ali, Richard Halkett i Ben Sanders
Tłumaczenie na język polski: Jacek Łuczak, Agata Decyk
Fragment przedmowy do wydania brytyjskiego: Innowacje społeczne stały się popularnym hasłem wśród polityków i inwestorów w Wielkiej Brytanii. Niniejszy raport opisuje, w jaki sposób organizacje sektora prywatnego i trzeciego wprowadzają innowacje, aby odpowiadać na potrzeby społeczne. Jego celem jest wyjaśnienie, dlaczego niektóre innowacje społeczne się rozwijają, a inne nie. Zidentyfikowano wiele tego przyczyn, począwszy od środowiska, w którym dana innowacja funkcjonuje, i tego, jak duży jest na nią popyt – nie po to jednak, by siać defetyzm. Na podstawie jedenastu studiów przypadków, najlepszej dostępnej literatury i z wykorzystaniem solidnych ram analitycznych raport ten przedstawia wielu innowatorów, którzy starali się zmienić charakterystykę tego popytu i w efekcie stworzyli rynek dla swoich innowacji. Ukazuje on również, że wybory innowatora (takie jak forma organizacyjna) mogą mieć radykalny wpływ na sukces.
Tematem niniejszego raportu jest sposób, w jaki innowacje społeczne się rozpowszechniają i rozwijają. To publikacja ugruntowana zarówno w teorii, jak i doświadczeniu, dla wielu osób zaangażowanych w innowacje społeczne: innowatorów, fundatorów, ustawodawców oraz zleceniodawców. Opiera się na rosnącej liczbie badań dotyczących wzrostu i przekształca wnioski w przewodnik, który może pomóc w skuteczniejszym kierowaniu ograniczonymi zasobami, aby zmaksymalizować wpływ społeczny.
Aby zweryfikować i wzbogacić istniejącą literaturę, opracowaliśmy jedenaście studiów przypadków innowacji społecznych. Chociaż ich wzorce wzrostu różnią się w poszczególnych elementach, udało się określić cztery warunki niezbędne do wprowadzenia innowacyjnych produktów, usług i modeli, zarówno w sposób zrównoważony, jak i na dużą skalę:
- „Przyciąganie” w formie efektywnego popytu, który wynika z potrzeby społecznej oraz uznania tej potrzeby przez organizacje lub konsumentów posiadających zdolność finansową do jej zaspokojenia.
- „Popychanie” w formie skutecznej podaży, której elementami są: po pierwsze generowanie innowacyjnych pomysłów (przez kreatywne osoby i zespoły, potencjalnych beneficjentów i użytkowników), często wywołanych uczuciami gniewu, cierpienia lub współczucia; po drugie rozwijanie tych pomysłów w wykonalne formy; po trzecie komunikacja i rozpowszechnianie tychże pomysłów.
- Skuteczne strategie, które łączą „przyciąganie” z „popychaniem” i znajdują odpowiednie formy organizacyjne, aby wprowadzić innowację w życie.
- Nauka i adaptacja mające zapewnić, że innowacja osiągnęła wpływ społeczny i utrzyma go również w zmieniającym się otoczeniu.
Gdy wszystkie te elementy są ze sobą zharmonizowane, innowacje „współbrzmią” ze swoim środowiskiem i wydają się naturalne, a nawet oczywiste. Jednakże wiele obiecujących innowacji upadło, ponieważ zabrakło niezbędnych elementów lub nie były one ze sobą zsynchronizowane. Potrzeba może być powszechnie dostrzegana – ale nie przez organizacje, które mają władzę i pieniądze. Może istnieć wiele innowacyjnych pomysłów, ale nie udaje się ich szeroko zakomunikować lub odpowiednio rozwinąć. Może też brakować organizacji zdolnych do skutecznego wdrażania obiecujących innowacji. Jeśli którykolwiek z tych czynników jest niewystarczająco sprzyjający, wówczas potencjał innowacji pozostanie niewykorzystany. Jednak słabości mogą zostać zrównoważone za pomocą inteligentnych strategii. Jeśli popyt będzie mały, priorytetem może okazać się promocja, a nie rozwój organizacyjny. Jeśli podaż jest słaba, priorytetem stanie się dalszy rozwój samej innowacji. Możliwe są również: szersza strategia, obejmująca dążenie do zmiany przepisów podatkowych lub regulacji, budowanie porozumień, gromadzenie dowodów lub demonstrowanie skuteczności na małą skalę.