Wstecz Animator więzi

Kategorie
O innowacji
Osoby starsze, szczególnie te cierpiące na choroby otępienne, odczuwają osamotnienie, brak sprawczości, często też ich potrzeby społeczne i duchowe pozostają niezaspokojone. Ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz rozluźnienie relacji rodzinnych, skala tego problemu jest w Polsce ogromna. Niemal w każdej rodzinie można spotkać osoby, które są zależne od opieki swoich bliskich i wymagają pomocy w codziennym funkcjonowaniu. Zdarza się, że trafiają one do placówek opiekuńczych, np. do Domów Pomocy Społecznej (DPS). Placówki te zaspokajają przede wszystkim fizyczne potrzeby mieszkańców, nie mają jednak sprawdzonych i efektywnych sposobów zaspokajania potrzeb społecznych czy emocjonalno-duchowych, które, niezaspokojone, mogą znacząco przyczynić się do obniżenia stanu zdrowia i samopoczucia seniorów.
Innowacja polega na wprowadzeniu do placówek opiekuńczych (Domów Pomocy Społecznej, Zakładów Opiekuńczo-leczniczych itd.) osób zwanych „animatorami więzi” w celu poprawienia jakości życia pensjonariuszy. Zadaniem animatorów jest rozpoznanie i zaspokojenie społecznych oraz duchowych potrzeb mieszkańców placówek. Dzięki rozmowie i cierpliwemu wysłuchaniu tego, co pensjonariusz ma do powiedzenia, animator może odkryć sprawy umykające personelowi w natłoku codziennej pracy. W ten sposób pomaga mieszkańcom radzić sobie z codziennymi problemami, wzmacnia ich wpływ na własne życie i poczucie sprawczości, a także zapobiega samotności.
Wspólnie spędzany czas może nawiązywać do dawnych zainteresowań pensjonariuszy, np. jeśli ktoś grał na fortepianie, warto zaaranżować powrót seniora do dawnego hobby. Animator ułatwia też pracę personelowi placówki, który może skupić się na podstawowych obowiązkach. Może również łatwiej zauważyć u pensjonariuszy niepokojące objawy lub wchodzić w rolę mediatora i ułatwiać kontakty rodzin mieszkańców domów opieki z pracownikami tych placówek – jako osoba z zewnątrz pomaga wytłumaczyć stanowisko jednej i drugiej strony oraz wypracować potrzebny kompromis.
Mieszkańcy Domów Opieki, Domów Pomocy Społecznej (DPS), Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych (ZOL) i innych placówek świadczących opiekę długoterminową.
Członkowie rodzin osób starszych, w tym osób z chorobami otępiennymi;
publiczne i prywatne
Domy Pomocy Społecznej (DPS);
Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej (MOPS);
Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze (ZOL);
organizacje pozarządowe zajmujące się kwestiami opiekuńczo‑socjalnymi;
centra wolontariatu;
parafie, w których działają grupy wolontariackie;
organizacje kształcące młodzież, np. harcerstwo;
urzędy miast i gmin, kształtujące lokalną politykę senioralną.
Przykładowe scenariusze pracy animatorów z seniorami.
Jak wdrożyć innowację?
Osoba gotowa pełnić funkcję animatora więzi.
Sfinansowanie pensji animatora więzi. Dodatkowe koszty mogą wiązać się z ewentualnym zakupem materiałów do pracy z podopiecznymi.