Wstecz Nieustraszone! Liderki zmiany
Kategorie
O innowacji
Wypalenia zawodowe w organizacjach pozarządowych;
coraz częstsze opuszczanie przez pracowniczki sektora trzeciego;
niskie wynagradzanie pracowniczek trzeciego sektora;
dysonans między misją organizacji a rzeczywistością codziennej pracy aktywistek.
W ramach innowacji użytkowniczka otrzymuje dostęp do instrukcji projektu, scenariusza warsztatów oraz kart „Podróży do Odwagi" oraz notatnika „Podróży do Odwagi". Dzięki tym materiałom może wzmocnić poczucie własnej wartości, pewności siebie i chęci zmiany. Program jest przewidziany na trzymiesięczną pracę.
Kobiety pracujące w trzecim sektorze;
aktywistki;
liderki zespołów;
kobiety pracujące w organizacjach i fundacjach.
Organizacje pozarządowe;
aktywiści/aktywistki;
fundacje;
akademickie instytucje badawcze.
Zestaw narzędzi składających się na program Nieustraszone:
Karty Odwagi;
Notatnik Odwagi;
opis programu;
plan kursu;
scenariusze warsztatów;
instrukcja realizacji programu.
Wzrost pewności siebie;
rozwój umiejętności przywódczych;.
zwiększenie efektywności pracy;
podniesienie świadomości na temat wypalenia zawodowego:
wsparcie społeczne;
zwiększenie zaangażowania zawodowego;
polepszenie równowagi między życiem zawodowym a osobistym;
wzrost poczucia spełnienia.
Innowacja przetestowana przez Innowatorkę bez wątpienia wzmacnia kobiety w organizacjach pozarządowych, jest dobrym narzędziem do pracy w grupie oraz sprawdza się jako model motywujący. Pojawia się pytanie o skuteczność rozwiązania, gdy nie będzie ono testowane przez wspierającą się grupę kobiet, a będzie przeprowadzane indywidualnie. Taki scenariusz nie został przetestowany, chociaż innowatorka w trakcie warsztatów zachęcała i motywowała do pracy indywidualnej w domu. Jak sama wskazuje jednak głównym motorem była tutaj siła grupy. Dlatego nie jesteśmy w stanie do końca stwierdzić czy atrakcyjne pod względem merytorycznym i wizualnym produkty końcowe spełnią swoje założenia w pracy indywidualnej.
Jak wdrożyć innowację?
Uczestniczki programu (aktywistki, osoby pracujące w trzecim sektorze);
osoby prowadzące warsztaty;
osoby koordynujące program.
Odpowiednio zaplanowane spotkania z uczestniczkami programu;
opracowanie programu według potrzeb uczestniczek;
odpowiednie narzędzia dostosowane do organizacji warsztatów.