Wstecz ZAwodowe ZAprzyjaźnianie

Dziewczęta i kobiety z zespołem Aspergera (ZA) doświadczają systemowej dyskryminacji m.in. w dostępie do edukacji i rynku pracy ze względu na płeć i niepełnosprawność. Wykonują często pracę poniżej swoich kwalifikacji, cierpią na depresję i inne zaburzenia psychiczne, nie spełniają bezwzględnych oczekiwań społecznych. Z tego powodu pracodawcy nie dowiadują się o potrzebach osób z ZA, bo nie szukają one pracy. ZAwodowe ZAprzyjaźnianie odpowiada na problem niskiego poczucia własnej wartości i sprawczości dziewczyn i kobiet z ZA, które uniemożliwia lub utrudnia im podejmowanie i utrzymanie pracy zgodnej z ich kwalifikacjami.

Celem innowacji jest wzmacnianie młodych kobiet z zespołem Aspergera w życiu osobistym i na rynku pracy. Innowacja opiera się na połączeniu mentoringu i befriendingu – mentorka i uczestniczka budują relację, która ma wzmocnić kobietę i pomóc jej w znalezieniu i utrzymaniu pracy zgodnej z jej kwalifikacjami. Zarówno mentorka, jak i uczestniczka są osobami z zespołem Aspergera. Relacja mentorki i uczestniczki powinna skupiać się na identyfikacji mocnych stron, rozwoju kompetencji zawodowych i społecznych uczestniczki oraz przygotowaniu jej do procesu rekrutacyjnego (lub założenia własnej firmy) i do pracy w zawodzie. Relacja ma charakter wzmacniający i motywujący do rozwoju. Powinna potrwać co najmniej pięć miesięcy, jednak w zależności od potrzeb uczestniczki możliwa jest również dłuższa relacja. Na czas trwania relacji, liczbę spotkań osobistych (możliwe są również spotkania poprzez Skype lub inne narzędzie internetowe) oraz szczegółowe zasady współpracy ZAprzyjaźniona mentorka i uczestniczka omawiają się na pierwszym spotkaniu.

Młode kobiety z zespołem Aspergera.

• Mentorki – kobiety z zespołem Aspergera, które mają co najmniej pięcioletnie doświadczenie w pracy zawodowej zgodnej z ich kompetencjami i zainteresowaniami;

• organizacje i instytucje wspierające kobiety w spektrum autyzmu;

• firmy zatrudniające kobiety w spektrum autyzmu.

Model wsparcia zawodowego dziewczyn i kobiet z zespołem Aspergera.

• Mentorki – kobiety z zespołem Aspergera, które mają co najmniej pięcioletnie doświadczenie w pracy zawodowej zgodnej z ich kompetencjami i zainteresowaniami;

• osoby zapewniające mentorkom superwizję.

ZAwodowe ZAprzyjaźnianie wymaga finansowania. Model został tak opracowany, aby zminimalizować koszty, jednak środki finansowe są niezbędne, aby opłacić pracę zaprzyjaźnionych mentorek i superwizję. Warto pozyskać również środki na pokrycie kosztów związanych z osobistymi spotkaniami zaprzyjaźnionych mentorek i uczestniczek w przestrzeni publicznej (np. spotkania w kawiarniach), ewentualnie kosztów podróży zaprzyjaźnionych mentorek i uczestniczek oraz na wynagrodzenie za pracę osoby koordynującej proces.